Πρόκειται για μία αναλυτική παρουσίαση του δόγματος του Συντεχνιακού Κράτους, το οποίο, κατά το συγγραφέα "είναι ακριβώς απόρροια της αρμονικής συνεργασίας όλων εκείνων των στοιχείων άτινα αποτελούν την ζωήν του Έθνους, συγκεντρωμένων υπό μιας ενωτικής αρχής και με προοπτικήν το γενικόν συμφέρον, μέσω του οποίου προστατεύονται τα κατ’ ιδίαν συμφέροντα". Το συντεχνιακό δόγμα αντικαθιστά την "αρχή της μη παρεμβάσεως του Κράτους" του φιλελευθερισμού με την συντεχνιακή αρχή. Αντικαθιστά ακόμη την πάλη των τάξεων, των μαρξιστών, για την οποία ο συγγραφέας εξηγεί ότι επεβλήθη στις μάζες, με την συνεργασία και την αλληλεγγύη. Η Εθνική Οικονομία εκπροσωπεί και αποτελεί εκδήλωση όλων των οικονομικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.
Η εργασία οργανώνεται σε συντεχνίες οι οποίες έχουν μόνο το όνομα κοινό με τον απηρχαιωμένο θεσμό. Αντιθέτως αποτελούν "..εκδηλώσεις της εθνικής αλληλεγγύης και μέσον αναπτύξεως της παραγωγής και πρέπει να αποβλέπουν όχι εις την ισοπέδωσιν των ικανοτήτων και δυνάμεων των κατ’ ιδίαν ατόμων της ολότητος, αλλά εις την αξιοποίησιν και ανάπτυξιν αυτών".
Το έργο αυτό εξεδόθη πρώτη φορά - από τις εκδόσεις Εστία - το 1935, σε μια εποχή, δηλαδή, που στην Ιταλία το συντεχνιακό δόγμα είχε τύχει εφαρμογής.
